پست ویژه نوروز ۱۳۹۰

شادی را هدیه کن حتی به کسانی که آنرا از تو گرفتند

عشق بورز به آنها که دلت را شکستند

دعا کن برای آنها که نفرینت کردند

درخت باش به رغم تبرها

بهار شو و بخند که خدا هنوز با ماست

اینم از پست سال نو دوستای گلم

امیدوارم خنده هایتان از ته دل

و همه گریه هایتان از سر شوق باشه

نوروز مبارک

عشق را ای کاش زبان سخن بود

آنکه می گوید دوستت دارم

خنیاگر غمگینی ست

که آوازش را از دست داده است

ای کاش عشق را

زبان سخن بود

هزار کاکلی شاد

در چشمان توست

هزار قناری خا موش

در گلوی من

عشق را

ای کاش زبان سخن بود

آن که می گوید دوستت دارم

دل اندوهگین شبی ست

که مهتابش را می جوید

ای کاش عشق را

زبان سخن بود

هزار آفتاب خندان در خرام توست

هزار ستاره گریان

در تمنای من

عشق را

ای کاش زبان سخن بود

مرگ بهار

شاهد مرگ غم انگیز بهارم چه کنم 

ابر دلتنگم اگر زار نبارم چه کنم 

از ازل ایل و تبارم همه عاشق بودند 

سخت دلبسته این ایل و تبارم چه کنم 

یک به یک با مژه هایت دل من درگیر است 

میله های قفسم را نشمارم چه کنم

فاصله

و از این فاصله ها که میان منو توست 

و هر آنگاه که دلت تنگ من است 

بهترین شعر مرا قاب کن پشت نگاهت بگذار 

تا که تنهاییت از دیدن من جا نخورد 

و بداند که دل من با توست و همین نزدیکیست 

آدمک

آدمک آخر دنیاست....بخند 

آدمک مرگ همینجاست....بخند 

دست خطی که تورا عاشق کرد 

شوخی کاغذی ماست ....بخند 

آدمک بچه نشی گریه کنی 

کل دنیا سراب است....بخند 

آن خدایی که بزرگش خواندی 

به خدا مثل تو تنهاست....بخند