فاصله

به تو عادت دارم مثل پروانه به آتش

و تو هر لحظه که از من دوری 

من به ویرانگری فاصله می اندیشم

در کتاب احساس، فاصله فاجعه معنا شده است

و تو، توانایی آن را داری که به این فاجعه پایان بخشی

یکبار دیگر

یکبار دیگر

من رشته هارا پنبه کردم

در خود فر رفتم به خود باز آمدم ، باز

دیدم در آنجائی که بودم ایستاده ام .

در خواب بودم :

دیوارها ، دروازه های بی کلون بود

فرسنگها ، از عقل تا مرز جنون بود .

بیدار هستم :

دروازه ها ، دیوار چین است

هر گام ، از خورشید تا قعر زمین است .

در خواب بودم ؟

بیدار هستم ؟

آخرین تماشا

آخرین تماشایت را پلک نخواهم زد

مبادا تصویر نگاهت در چشمانم آواره شود

غزلی از سعدی

من ندانستم از اول که تو بی مهر و وفایی

عهد نابستن از آن به که ببندی و نپایی

دوستان عیب کنندم که چرا دل به تو دادم

باید اول به تو گفتن که چنین خوب چرایی

آن نه خال است و  ز نخدان و سر و زلف پریشان

که دل اهل نظر برد که سری است خدایی

پرده بردار که بیگانه خود این روی نبیند

تو بزرگی و در آیینه کوچک ننمایی

حلقه بر در نتوانم زدن از بیم رقیبان

این توانم که بیایم سر کویت به گدایی

عشق و درویشی و انگشت نمایی و ملامت

همه سهل است تحمل نکنم بار جدایی

گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم

چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی

سعدی شیرازی

روز مادر

تاج از فرق فلک برداشتن
جاودان آن تاج بر سر داشتن

در بهشت آرزو ، ره یافتن
هر نفس شهدی به ساغر داشتن

روز در انواع نعمت ها و ناز
شب بتی چون ماه در بر داشتن

صبح از بام جهان چون آفتاب
روی گیتی را منور داشتن

شامگه چون ماهِ رویا آفرین
ناز بر افلاک اختر داشتن

چون صبا در مزرع سبز فلک
بال در بال کبوتر داشتن

حشمت و جاه سلیمانی یافتن
شوکت و فر سکندر داشتن

تا ابد در اوج قدرت زیستن
ملک هستی را مسخر داشتن

بر تو ارزانی که ما را خوش تر است
لذت یک لحظه مادر داشتن !

فریدون مشیری