اگر دریاییم

اگر دریایی ام

غزلهای تو را هر لحظه و هر جا که می خوانم

خودم را از تو تو را از خویش می دانم

شروع بازی عشق است و من در دستهای تو

عروسک می شوم هر جور می خواهی برقصانم

پس از این در کنارت گریه را از یاد خواهم برد

اگر دریایی ام یا مثل رود از نسل بارانم

تو نازکتر نگفتی از گل و ما را نرنجاندی

چه شد که دلم آمد تو را ای گل برنجانم

جوابت را که می دادم هراسی گنگ با من بود

و می گفتم که از عاشق شدن پشیمانم

ولی حرف دلم با آنچه می گفتم تفاوت داشت

فقط می خواستم گاهی دلت را هم بلرزانم

گذشت از گریه کارت که برایم خنده آوردی

من اما خنده آوردم که چشمانت بگریانم

اگر در انتهای مرگ اگر در غربت تشویش

بدان هر جا که باشم با خیالت زنده می مانم

اگر دریایی ام یا مثل رود از نسل بارانم