تو را به اندازه تمام سالهای نبودنت دوست دارم
به اندازه تمام گلهای نبوئیده ام دوست دارم
تو را به اندازه تمام حرفهای نگفته ام
به اندازه تمام اشکهای نریخته ام
به اندازه تمام نادیده هایم ، نا شنیده هایم دوست دارم
ولی به نامت سو گند هیچ گاه دوست داشتنم عادت نبود
سلام مهربون ...

شعری که گذاشتی خیلی خوب بود مثل همه پستات...
من آپم سربزن...
شاد باشی ...
ممنون نظر لطفته
حتما میام
مگه دوست داشتن عادت هم میشه؟
گمان نکنم
اگه واقعی نباشه آره
سلام رفیق جونم

خیلی قشنگ و با احساس بود
از این عکسه هم خیلی خوشم اومد..
مرسی عزیز
سلام


خیلی خیلی قشنگ بود
یه نفر هست که منم همین قدر دوستش دارم
منم آپم...بیا..
سلام
مرسی از بودنت
ولی به نامت سو گند هیچ گاه دوست داشتنم عادت نبود
خیلی قشنگ بود
آپم منتظرتم
مرسی عزیز
سلام مسعود جان .خوبی تو ؟
جالب بود شعرت .
عاشقی یا داری عاشق میشی ؟
تا بعد ...
یه جورایی
ممنون که به من سر میزنی