شهره آفاق

دردناک است که عاشق مرادش نرسد

در پی یار شود پیر به یارش نرسد

روز و شب منتظر لحظه موعود شود

دلخراش است که آخر به وصالش نرسد

در میان همه گلها گل محبوب خودش

خود بکارد ولی آخر به گلابش نرسد

جانگداز است که شب تا به سحر ناله کند

چه الیم است که معشوقه به دادش نرسد

همه در فصل خزان باشد و نا امیدی

چشم در راه بهارو به بهارش نرسد

چشم بر ساقی و بر ساغر لبریز کند

سوزناک است که جامی به شمارش نرسد

گریه دارد چو ببینی دل عاشق خون است

خون به چشمش برسد هر که به یارش نرسد

صنم سنگدلی چون که ترحم نکند

عاشق خسته دل از غصه قرارش نرسد

پیرو فرسوده شود چون که ببیند یارش

با رقیب است و دگر او به کنارش نرسد

وصفش از در به دری شهره آفاق شود

او غریبانه بمیرد به دیارش نرسد

بس کن این قصه وفادار که ترسم عاشق

خمی انگور بریزد به شرابش نرسد

شعر از اصغر وفادار