من یاد میگیرم

من یاد می گیرم

در خلوت خو یش

به شیفتگی قویی می اندیشم

که وفای عشق ابدی را

در سایبان غروب دریا

مانند شعر ی لطیف به

قوی دیگر ی نثار می کند

من یاد می گیرم

با لحظه ها ی کوچ ک م نور

که بزرگ هستند

می توان جها ن را روشن کرد

*

ازرسالت طلوع خوبیها ،

کا جها پر می کشند

جغد ها حر ف می زنند

*

ازابتدا تا انتهای زندگی قوها، جغدها

وکا جها

من یا د می گیرم

*

در هوشیاری درون ،

هرم یک چشم آگاه را

رسم می کنم.

*

من دوبا ره

و

دوبا ره

یا د می گیرم.